In deze intense en zeer expliciete scène, nemen een paar stiefbroers en -zussen hun macht over hun stiefmoeder naar nieuwe hoogten, waarbij ze haar zowel fysiek als emotioneel exploiteren. De scène opent met de stiefbroer, ziedend van woede, zijn stiefmoeders confronteren. Hij is niet alleen boos; hij is woedend. Zijn woede is voelbaar, en het is duidelijk dat er een diepgewortelde wrok is die onder de oppervlakte sudderde. Met een stevige hand dwingt hij haar om zich over te buigen, haar uitnodigend achterkant aan hem presenterend. Wat zich vervolgens ontvouwt is een rauwe en ongefilterde vertoning van macht en dominantie, terwijl de stiefzusbroer zijn oer-ontmoeheid op de meest mogelijke manier neemt. Maar Astiliation is er niet bij als de eerste stappen niet genoeg zijn, de eerste stap was er niet genoeg om zich bij haar eigen stiefbroeder aan te sluiten, maar het is een unieke mix van wreedheid voor volwassen artiesten die hun eigen tabo moeten zien.