Σε μια μαγευτική επίδειξη πάθους και δεξιοτεχνίας, ένας έβενος πιανίστας βρίσκεται παρέα με τον ταλαντούχο εκπαιδευτή του.Καθώς το μάθημα οδεύει προς τα κάτω, η ατμόσφαιρα παίρνει μια απρόσμενη τροπή.Ο εκπαιδευτής, ανίκανος να αντισταθεί στη γοητεία του εντυπωσιακού ανδρισμού των πιανιστών, τραβιέται πάνω του σαν σκώρος σε φλόγα.Παίρνει το παλλόμενο μέλος στο στόμα του, καταπίνοντας το με τα επιδέξια χείλη του, με τη γλώσσα του να χορεύει γύρω από την παλλόμενη άκρη του.Ο πιανίστα, αρχικά αιφνιδιασμένος, παραδίνεται στην ευχαρίστηση, με τα χέρια του να καθοδηγούν το κεφάλι του εκπαιδευτή καθώς λαμβάνει την προσοχή.Τα δωμάτια γεμίζουν με τα παθιασμένα βογκητά και τη κίνηση των σωμάτων τους, τη στιγμή που χάνεται η θερμότητα της μουσικής.Αυτή η στιγμή δεν είναι παρά μια μικρή, αλλά υποτιμητική, στιγμή της απόλαυσης, όπου ο πρωτάρης, υποκαθιστάται από το ένστικτο της επιθυμίας και της απόλαυσης.